خانه ی پانزدهم-بی اختیار گریه دارم
گریه ی من ز شادی نیست بی اختیار گریه دارم
من مثل ابرای بهار لحظه به لحظه می بارم
خوب میدونم سکوت من عوض نمی کنه تورو
دلم میگه دیگه نمون کوله تو بردارو برو
چه روزایی که من بپات نشستم و دم نزدم
ببین کجا کارم کشید که حالاپیش تو بدم
تموم آرزوی دل بودن تو تو لحظه هام
با خنده هات خندیدم و غمت دلیل گریه هام
حالا به بن بست رسیده رابطه ی من و تو یار
تموم عمر عشقمون به قد روزای بهار
شکایتی نمی کنم باید جدابشیم ز هم
نمیدونم به کی بگم حکایت غم دلم
ممنون.امیدوارم خوشتون بیاد و نظر بدید.
