خزان عشق اثری دیگر از زنده یاد استاد رهی معیری
سلام
این شعر برای همه آشناست و برای یه دفعه هم که شده این اثر زیبارو که شعری از زنده یاد رهی
معیری و آهنگ و آواز از زنده یاد استاد جواد بدیع زاده اس شنیده اید .تقدیم به همه ی عاشقان
شعر و موسیقی کشور عزیزمون ایران.
شد خزان گلشن آشنایی بازم آتش زد به جان جدایی
عمر من ای گل طی شد بهر تو وزتو ندیدم جز بد عهدی و بیوفایی
با تو وفا کردم٬ تا به تنم جان بود عشق و وفاداری با تو چه سود
آفت خرمن عهد و وفایی نو گل گلشن جور و جفایی
از دل سنگت آه
دلم از غم خونین است روش بختم اینست
از جام غم مستم دشمن می پرستم
تا هستم
تو و مست از می به چمن چون گل خندان از مستی بر گریه ی من
با دگران در گلشن نوشی من ز فراقت ناله کنم تا کی؟
تو و چون می لاله کشیدن ها من و چون گل جامه دریدن ها
ز رقیبان خواری دیدنها
دلم از غم خون کردی چه بگویم چون کردی
دردم افزون کردی
برو ای از مهر و وفا عاری برو ای عاری ز وفاداری
که شکستی چون زلفت عهد مرا
دریغ و درد از عمرم که در وفایت شد طی
ستم به یاران تا چند جفا به عاشق تا کی؟
کی می کنی ای گل یک دم یادم که همچو اشک از چشمت افتادم
تا کی بی تو بود از غم خون دل من
آه از دل تو
گرچه ز محنت خوارم کردی با غم و حسرت٬ یارم کردی
مهر تو دارم باز
بکن ای گل بامن هرچه توانی ناز هر چه توانی ناز
کز عشقت می سوزم باز
امیدوارم که از این شعر به اندازه ی کافی لذت برده باشید.
